Mijn Via Dinarica Trail van Ilirska Bistrica naar Mašun

Als ik aan Slovenië denk, dan denk ik aan... Beren. En bomen. Bomen en beren. Bizar groene bossen. Een intimiderende, ondoordringbare wildernis die het grootste gedeelte van het land beslaat en waar het dus wemelt van de bruine beren...

Tegen de tijd dat ik in Slovenië aankwam, was het oktober. De herfst had zijn intrede gedaan. Het groen was rood, geel en oranje aan het worden en de bossen leken minder dicht begroeid dan ik me herinnerde. Gouden blaadjes vielen naar beneden en bedekten de zachte bosgrond. De zon deed daar nog een schepje bovenop door het kleurrijke landschap van een warme gloed te verzien. Magisch mooi.

bron EVAdinarica

Vanuit Ilirska Bistrica volgde ik in eerste instantie de E6 (Europese lange afstandswandelroute) over een autoweg richting Ćrne Njive, een gezellige, houten bar. Na een drietal kilometers omhoog lopen, slaat de E6 een goed onderhouden wandelpad naar het lieflijke Sveti Ahac topje in. Een leuke klim, met als beloning een prachtig picknickplekje op de top. De E6 vervolgt zijn weg naar Sviščakih en Snežnik, maar ik wilde eerst naar Mašun, nóg dieper de bossen in. Daarnaast wilde ik proberen een eigen route uit te stippelen om zoveel mogelijk onverhard te wandelen. Helaas moet ik bekennen dat het een beetje zoeken was.

bron EVAdinarica

Desalniettemin heb ik slingerend en kronkelend, Europese wandelroutes volgend en kaartlezend een mooie wandeltocht van Ilirska Bistrica naar Mašun gemaakt. De eindeloze bossen vol dierengeluiden, werken rustgevend. Meditatief. Een jaar eerder keek ik bij elk ritselgeluidje angstig om me heen, maar als je je kan overgeven aan de natuur, maakt angst plaats voor bewondering en dankbaarheid.

Onderaan vind je een kaart met mijn route waar je op kan klikken voor meer informatie. Ik raad het iedereen aan om vooral zelf te improviseren, maar ook om goede wandelkaarten, GPS of smartphone navigatie mee te nemen. Het is een prachtige omgeving en het is zonde om daar slechts over asfalt of grote boswegen te lopen.

bron EVAdinarica

Op dit moment is er in de Green Karst regio naast de E6 (en de E7 een stukje verderop) geen wandelroute die je over echte wandelpaden door de ondoordringbare Sloveense wildernis leidt. "In het bos kom je om hout te halen, niet om te wándelen!˝ kreeg ik een aantal keer te horen toen ik naar wandelpaden informeerde. Slovenen lijken meer van de rondwandelingen en de op-en-neer-naar-een-topje-routes te zijn. Aan wandelaars en sportieve mensen geen gebrek, maar het lopen van lange afstandspaden door de bossen, dát gaat er (nog) niet echt in.

Wie weet dat de Via Dinarica daar verandering in gaat brengen...

Op de website van Zeleni Kras is veel informatie over de zogeheten Groene Karst regio te vinden. Zelf heb ik mijn dag etappes en een aantal andere wandelroutes op mijn Outdooractive platform verzameld. Bijvoorbeeld het Mašun Educatietrail en de wat pittigere Mašun rondwandeling.

bron EVAdinarica

Gebruikte wandelkaarten: Snežnik 1:50000  en MBT Park Notranjska 1:56000, onder andere verkrijgbaar bij de Tourist Information in Ilirska Bistrica en Mašun.

Eva dinarica vertelt over het wandelen van de via dinarica trail. Dit is het eerste deel van de wandeling van Ilirska Bistrica naar Masun. Door de centrale ligging en de goede bereikbaarheid van Ilirska Bistrica is dit een ideale plaats om een meerdaagse wandeltocht te beginnen.

bron EVAdinarica

Mijn eerste Sloveense etappe eindigde in Gostišče Mašun. Wederom een gezellige herberg, maar nu midden in de bossen. En geloof het of niet, je kunt hier zelfs een berenstoof bij je biertje bestellen! (Geheel volgens de overpopulatie-regulatie-regels geschoten).

Dit is de link naar de blog op mijn website waar je meer kunt lezen over mijn ervaring in de prachtige Sloveense bossen van Mušun.

Hier vind je een kaart met de route waar je op kunt klikken voor meer informatie.