/ Fietstochten /

Aan winter ontsnapt in de Vipava Vallei

 

// Lengte: 90 kilometer

// Hoogtemeters: 859 meter

// Route: Vipava –  Manče –  Štanjel – Komen – Ivanji Grad – Kostanjivica na Krasu – Opatje Selo – Miren – Šempeter pri Gorici – Rožna Dolina – Ajdovscina – Vipava

Het is hartje winter en in een mistig en koud Ljubljana zijn de bomen bedekt met rijp. Op de grond liggen bevroren resten sneeuw en plakken ijs. Als ik met mijn fiets in de hand naar buiten kom, kijken passanten, die zich diep in hun dikke winterjassen hebben verstopt, vreemd op. Maar ik ga niet fietsen. Nog niet. Ik leg de fiets in de auto en rijd weg.

Van Ljubljana naar Vipava is het nog geen drie kwartier rijden met de auto. De rit gaat door een winters landschap, maar als ik na Postojna rechts afsla en afdaal naar de Vipava Vallei, is de sneeuw verdwenen. De zon schijnt hier op een volkomen groen landschap.

R0023600

Vipava is de eerste afslag als je aan de bodem van de afdaling bent. Ik parkeer bij een klein winkelcentrum nabij de afslag en haal de fiets uit de auto. Het is tien graden, de zon staat aan een blauwe hemel. Ik ga fietsen!

Er zijn diverse fietsroutes door de Vipava Vallei. Hier is het mogelijk om nog redelijk vlak te fietsen. Vandaag is het niet helemaal vlak maar de klimmen stijgen maar licht. Vanuit Vipava rijd ik een stukje naar het zuiden om dan een kleine rustige weg westwaarts te kiezen die licht stijgend en slingerend door een beboste omgeving naar het pittoreske Štanjel leidt.

Štanjel

Štanjel

 

Štanjel is een kleine middeleeuwse vestingplaats, bovenop een heuvel. De Romeinen bouwden hier een fort en in de 17e eeuw werd er een muur om het dorp gebouwd om het te beschermen tegen Ottomaanse aanvallen. In Štanjel vindt je de Ferrari-tuinen, ontworpen door de nabij geboren architect Max Fabiani.

Štanjel
Štanjel

In Štanjel is gelijk een van de hoogste punten van de route bereikt. Ik ben hier op het plateau waar de Kras-regio op ligt, grenzend aan Italië. De wegen zijn hier extreem rustig. Passerende auto’s zijn op een hand te tellen.

Op het plateau slingeren glooiende de wegen door een vrij droog en leeg landschap waar je op veel plaatsen in de verte kan kijken. Dorpjes bestaan uit hooguit enkele tientallen huizen/boerderijen. Het is hier erg Zuid-Europees. Soms een beetje Italiaans Toscane, soms een beetje Frans Provence.

Kras, een landschap met vergezichten. Foto Mark Koghee

Kras, een landschap met vergezichten. Foto Mark Koghee

Inmiddels heb ik mijn handschoenen al uit moeten doen en ik stroop mijn mouwen een beetje op. Het is windstil vandaag en de lucht is strakblauw, een heerlijk warme winterdag.

Na een tijd parallel langs de grens te zijn gereden, leidt een korte afdaling weer terug de Vipava Vallei in. In de afdaling is er een prachtig uitzicht op het dorpje Miren en de stad Nova Gorica.

Kenmerkend in Miren is Kasteel Miren. Maar Kasteel Miren is geen kasteel. Het is een heuvel die boven het dorp uit torent. Op de top staat een kerk.

Kasteel Miren is een heuvel waar een kerk op staat. Foto Mark Koghee
Kasteel Miren is een heuvel waar een kerk op staat. Foto Mark Koghee

Even verderop ligt het dorpje Vrtojba waar na de Tweede Wereldoorlog de grens tussen Italië en Joegoslavië werd getrokken. Dwars door het dorp. Zelfs het kerkhof werd in tweeën gedeeld.

 

 

Tussen Vrtojba en Šempeter pri Gorici loopt een fietspad waarlangs een oude acht meter hoge grenstoren staat. De toren is nu ingericht als klein museum.

Grens toren Vrtojbak

Vanaf Šempeter is het in feite alleen nog maar rechtdoor terug naar Vipava. Nou, ja rechtdoor gaat het hier nergens. Ik bedoel, ik blijf op eenendezelfde weg. Ik volg de oude hoofdweg die via Ajdovscina naar Vipava leidt. De weg slingert weer heerlijk door een landschap dat gedomineerd wordt door wijngaarden, die nu uiteraard kaal zijn. Druk is het hier evenmin. De meeste auto's volgen de snelweg die parallel loopt.

Het is inmiddels wat later in de middag en ik voel dat de laagstaande zon zijn kracht verliest. Ik verhoog mijn tempo om wat eerder bij de auto te zijn. Het is wel mooi geweest zo voor een winterse dag.

Vipava in de zomerzon. Foto Mark Koghee

Vipava in de winterzon. Foto Mark Koghee

Waarschuwing: Soms kan het heel hard waaien in de Vipava Vallei, vooral in de winter en het voor- en najaar. Houd daarom de weerberichten in de gaten.

Verkorte route: Vanaf Štanjel of Komen kan je afdalen naar Branik en vandaar naar Dornberk en Šempeter. Met deze route, die tussen de twintig en dertig kilometer korter is, blijf je in de Vipava Vallei. Beide routes kun je natuurlijk ook vice versa rijden.

Mark Koghee