Met de elektrische fiets door een stukje hemel
// Lengte: 11,4 kilometer
// Route: Zgornji Jakobski Dol-Spodnji Jakobski Dol-Zgornji Jakobski Dol
Op een heuvel die uitkijkt over Jakoski Dol nabij Maribor wachten op het erf van wijnboerderij Mulec twee elektrische fietsen onder een strakblauwe hemel. Het is prachtig weer om te fietsen maar we zijn op een wijnboerderij dus er moet eerst gedronken worden. Gelukkig is het oogsttijd en proeven we most, het versgeperste druivensap. Het is de oogst van gisteren, nog geheel alcoholvrij.
Mulec is het vertrekpunt van onze tocht. Het is een van de wijnboerderijen die is aangelsoten bij het Kulebike netwerk. Elk van de negen deelnemers in het netwerk heeft elektrische fietsen te huur. De fietsroutes lopen door de wijnheuvels ten oosten van Maribor. Het gaat niet om fietsen alleen maar ook om het genieten van de wijn en het voedsel.
Mulec ligt op het hoogste punt van ons rondje dus eerst dalen we af tussen de wijngaarden. Maar al vrij snel doemt het eerste klimmetje op. Er is hier weinig vlak. Of het gaat omhoog of het gaat naar beneden. En beide nog redelijk steil ook. De elektrische fiets is een uitkomst. Even wat extra ondersteuning erbij en ik kom boven zonder dat mijn rug kletsnat is van het zweet. Wel zo lekker als je af en toe een stop maakt om wijn te proeven of wat te eten.
Gewend om me flink in het zweet te werken op klimmen, merk ik dat ik nu meer van het landschap kan genieten. Terwijl ik omhoog rijd (vergis je niet, flink doortrappen is evengoed vereist), kijk ik om me heen en zie de wijngaarden en vergezichten langs glijden.
Volgens Petra Maučič-Ribič van Kulebike is voor de verhuur van ebikes gekozen om het heuvelachtige wijnland voor iedereen toegankelijk te maken. ,,Ons terrein maakt het voor velen moeilijk om te wandelen en fietsen. De elektrische ondersteuning van de fiets is perfect voor deze groep mensen. Maar ebikes zijn goed voor iedereen. In Oostenrijk heb je meer fietsnetwerken als deze en daar gebruiken vele toeristen de elektrische fietsen.’’
We rijden over wegen die smal en rustig zijn. In de hele tocht komen we maar enkele auto’s tegen. Elke keer dat we weer ergens boven komen, zien we voor ons een eindeloze zee van in wijngaarden geklede hellingen. Kenmerkend is het geluid van de klopotec, de kleine windmolentjes van de streek. Terwijl ze draaien maken ze een tikkend geluid; tak, tak, tak. De windmolens horen lawaai te maken, om de vogels weg te jagen van de wijngaarden.
Het landschap hier doet aan het Italiaanse Toscane denken. Maar er is een groot verschil, hier is het ontzettend rustig.
Beneden in Jakobski Dol bekijk ik de route nog eens op een touchscreen scherm dat aan de muur hangt van restaurant en wijnbar Žmavc. Bij elke deelnemer hangt zo’n scherm met daarop de route en allerlei extra informatie. De route kan geprint worden of gedownload naar een smartphone.
Na Jakobski Dol gaat de route weer verder. Omhoog en omlaag om uiteindelijk weer bovenaan te eindigen bij wijnboerderij Mulec. Daar wacht de lunch inmiddels. Roman Mulec was twintig jaar geleden een van de eersten die het toerisme hier in de streek introduceerde en hij is ook een van de initiatiefnemers van Kulebike. Mulec: ,,We hebben hier een klein stukje hemel op aarde en dat willen we graag laten zien. We willen geen massatoerisme, geen bussen hier. Het moet blijven zoals nu. Zodat iederen die hier komt zich buitengewoon verwend voelt.’’ Dat is vandaag in ieder geval aardig gelukt.
Er zijn meerdere fietsroutes van het Kulebike project waarvan de kortste 9,13 kilometer is en de langste 82 kilometer. Verschillende kortere routes zijn aan elkaar te knopen.
Mark kan je ook volgen op www.ljubljanees.com
- Golfen in het land van bergen, bossen en meren - 04/02/2019
- Weekendje of midweek naar Slovenië - 14/01/2019
- Wintersport van wereldklasse - 17/12/2018